ورنی، نوعی گلیم بدون پرز و بدون توجه به نقشه است.
به گزارش دیدشهر؛ ورنی عشایر شاهسون مغان، دست بافته‌ای زیبا و بی نظیر است که مواد اولیه آن پشم و ابریشم است و طرح و نقش آن به صورت ذهبی بافته می‌شود.
این بافته ظاهری فرش نما دارد و بافته‌ای است مابین قالی و گلیم. این بافته به نام‌های سوماک، گلیم سوزنی و گلیم تکرو نیز معروف است.
بافندگان ورنی بیشتر از طرح گوزن، آهو، گرگ، سگ، شغال، روباره و پرندگان محلی و… به صورت هندسی استفاده می‌کنند.
ار ورنی گاهی بعنوان زیرانداز و در پاره ای از مناطق با عنوان رو انداز و یا برای تزیین آلاچیق استفاده می شود.
ورنی، دست بافته‌ای بسیار ارزشمند و بادوام و زیبا که ظاهری فرش‌نما دارد. این دست بافته لطیف و قدیمی نوعی زیرانداز است که در کنار سادگی و سبکی، طرحی خیره‌کننده و دلنشین دارد؛ ورنی در اندازه‌های مختلفی بافته می‌شود که شامل قالیچه، کناره، پشتی، قالی، زرع ونیم (جفت) و کناره بزرگ است.
شهرستان اصلاندوز قطب تولید ورنی مغان است که چندی پیش اصلاندوز به عنوان شهر ملی ورنی ایران معرفی شد.
در این باره بیشتر بدانید:
«ورنی» هویت زنده عشایر آذربایجان
