در تعریفی جامع، بوم گردی به معنی گردشگری با مفاهیم محیط‌زیستی و رعایت فرهنگ و آداب و رسوم همان زیستگاه است.
علیرضا شجاعی نوری
به گزارش دیدشهر، تمایلات و اهداف گردشگران در بوم گردی، از مرحله علاقه ساده به طبیعت گسترش می یابد و به دنبال شناخت رازها و زیبایی های طبیعت و فرهنگ بومی منطقه می‌‌رود. در واقع سعی می‌کند که درک طبیعت و ساختار بومی و فرهنگی زندگی مردم جامعه میزبان لذت ببرد. به این شکل هم مسافر از سفر رضایت دارد و هم جامعه محلی میزبان می تواند از زندگی روزمره خود بهره اقتصادی ببرد و دارای شغل مرتبط با سبک زندگی اش شود.
مهم ترین تأثیر آن، حفظ محیط زیست، فرهنگ و آداب و رسوم منطقه و معرفی آن به سایر اقوام و مسافران است. با توجه به اشتیاق فزاینده مردم و گردشگران به بومگردی در سراسر دنیا با هدف تجربه حضور در سبک‌های زندگی بومی مناطق مختلف، فرصت مناسبی برای بهره برداری از این بخش گردشگری وجود دارد.
از طرفی طراحی و ایجاد امکانات اقامتی و پذیرایی سازگار با فرهنگ و طبیعت منطقه سبب می‌شود که میزان وارد شدن آسیب‌های ناشی از حضور گردشگران به فرهنگ و بوم و محیط زیست جامعه میزبان به کمترین حد ممکن برسد.
مناطقی در حوزه بوم گردی پیشتاز و موفق هستند که مدیران و مردم آن در درجه نخست با برنامه‌ریزی درست آموزشی زمینه را برای پایداری کیفیت زندگی مردم منطقه فراهم کنند. تبیین و تفهیم قوانین و باورهای معنوی و آداب و رسوم مردم محلی به گردشگران و تقویت مسئولیت پذیری و ایجاد همکاری و مشارکت بین مردم منطقه و گردشگران به گونه‌ای که موجب انتقال فرهنگ بومی به گردشگران شده و سبب دوستی 2 جامعه میهمان و میزبان شود، از ضروریات تقویت بوم گردی است.
متاسفانه در بسیاری از مناطق روستایی به دلیل نداشتن برنامه‌ریزی درست و نبود نظارت دستگاه‌های اجرایی نه تنها با ورود گردشگران، بوم گردی رعایت نشد، بلکه لبه تیز و برنده این صنعت، خسارت جبران ناپذیر اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی را در این مناطق به وجود آورده که امیدواریم با همکاری مردم از این موارد کاسته شود.