اقیانوس ها یکی از بزرگترین و پویاترین پارامتر‌های سیاره ما هستند و همچنین، به عنوان مناطقی که برای نخستین مرتبه حیات در آنها پدیدار شد، شناخته شده‌اند.
اقیانوس ها نزدیک به سه چهارم کره ی زمین را تشکیل می دهند به همین دلیل است که سیاره ی ما از فضا به رنگ آبی دیده می شود.
به گزارش دیدشهر، این پهنه های آبی زیبا میلیون ها سال عمر دارند و رازها و شگفتی های زیادی را در خود پنهان کرده اند.
در ادامه به حقایقی درباره ی اقیانوس ها می پردازیم که نگاه تان را تغییر خواهد داد.
رنگ آبی اقیانوس ها
رنگ آبی اقیانوس ها ناشی از نور خورشید است.
وقتی خورشید به اقیانوس ها می تابد، آب طول موج های بلندتر قرمز و نارنجی را جذب و در مقابل، نور آبی منعکس می کند.
البته در صورتی که مقدار آب بسیار زیاد باشد این پدیده رخ می دهد و هر چه مقدار آب بیشتر باشد، رنگ آن آبی تر است.
♥ بخوانید: مطلبی مهم در اسناد خودرو که خیلی‌ها نمی‌دانند ♥
علت رنگ آبی آسمان هم این فرآیند جذب و انعکاس است و برخلاف تصور عموم، رنگ آبی اقیانوس ها به دلیل منعکس شدن رنگ آبی آسمان در آن نیست.
فشار زیاد عمق اقیانوس ها
فشار آب در کف گودال اقیانوسی ماریانا (در اقیانوس آرام) در حدود ۸ تن در هر اینچ مربع است که این مقدار برابر با وزن ۱۰۰ فیل بالغ است.
این فشار به قدری است که حتی دستگاه هایی که برای تحمل فشار بالا ساخته اند، تحت این فشار منفجر می شوند.
ثروتی عظیم و دست نیافتنی در اقیانوس ها
هر قطره از آب اقیانوسها حاوی مقدار بسیار کمی طلای واقعی است.
در حقیقت، در هر لیتر از آب دریاها و اقیانوس ها ۱۳ میلیاردم گرم طلا وجود دارد.
این مقدار طلای موجود در اقیانوس ها تریلیون ها دلار ارزش دارد و ثروت بسیار عظیم اما دست نیافتنی ای به شمار می رود.
ارتباط دهند ی اینترنت به سراسر دنیا
بیشتر کابل هایی که امکان دسترسی به اینترنت در سراسر دنیا را به وجود می آورند، در اعماق آب های اقیانوسها هستند.
این سیم ها که به آن ها «کابل های ارتباطاتی زیردریایی» می گویند،
به وسیله ی قایق های مخصوص در کف اقیانوس ها قرار داده می شوند.
برای اطمینان از آسیب ندیدن کابل ها، آنها را روی بخش های نسبتا مسطح کف اقیانوسها، به دور از اکوسیستم آنها یا لاشه ی کشتی ها قرار می دهند.
تصرف ۹۹ درصدی فضای زیست کره زمین توسط اقیانوس ها
اگرچه ۷۰ درصد از کره ی زمین از اقیانوسها تشکیل شده، اما با در نظر گرفتن عمق آن ها، در واقع ۹۹ درصد از فضای قابل زیست کره ی زمین در اقیانوس ها واقع شده است.
اگرچه این فضا بسیار وسیع است اما اقیانوسها به اندازه ی خشکی ها پر جمعیت نیستند و در عمیق ترین بخش های اقیانوسها تنها موجودات اندکی قادر به زندگی هستند.
وجود آبشارهای بلند در کف اقیانوس ها
گودال ها و شکاف های کف اقیانوس ها زمانی شکل می گیرند که از میان لایه های نمک زیر کف اقیانوس آب بیرون می زند.
این آب که حاوی نمک حل نشده است، از آب های پیرامون خود غلیظ تر است و در شکاف ها ته نشین می شود.
آبشار تنگه ی دانمارک هم با ارتفاعی حدود ۳۵۰۰ متر به این دلیل شکل گرفته است.
آب غلیظ تر تنگه بعد از برخورد با آب رقیق تر پیرامون خود، به سمت پایین سقوط می کند.
اورست بلندترین کوه دنیا نیست
در هاوایی کوهی وجود دارد که قله ی اورست در برابر آن یک تپه به نظر می رسد!
ارتفاع کلی کوه «ماونا کیا» که نیمی از آن در زیر آب قرار دارد در حدود ۱۰ کیلومتر است و در حقیقت، بیش از ۱۶۰۰ متر از قله ی اورست بلندتر است.
قله ی اورست بلندترین کوه دنیا شناخته می شود چون ارتفاع آن از سطح دریا محاسبه می شود.
نقطه ای از اقیانوس آرام که به فضا نزدیک است
«نقطه ی نمو» که در دورترین فاصله از خشکی قرار دارد نام خود را از قهرمان داستان «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» نوشته ی ژول ورن گرفته است.
نقطه ی نمو در جنوب اقیانوس آرام واقع شده و با نزدیک ترین خشکی حدود ۱۶۰۹ کیلومتر فاصله دارد.
در حقیقت، نزدیک ترین انسان ها به این نقطه فضانوردان ایستگاه فضایی بین المللی هستند!
چرا که این ایستگاه در فاصله ی ۴۰۲ کیلومتری از سطح زمین در گردش است.
تولید کننده ۷۰ درصدی اکسیژن کره ی زمین
نزدیک به ۷۰ درصد از اکسیژن کره ی زمین توسط پلانکتون های ساکن اقیانوسها تولید می شود.
این موجودات بسیار کوچک کربن دی اکسید را می گیرند و طی فرآیند فتوسنتز، اکسیژن تولید می کنند.
نوعی پلانکتون به نام «پروکلوروکوکوس» به قدری اکسیژن تولید می کند که می توان گفت از هر پنج نفسی که می کشیم یکی از آن توسط این پلاکنتون تولید شده است.
صداهای نامعلوم اقیانوس ها منبع مشخصی ندارند
در سال ۱۹۹۷ مرکز هواشناسی و اقیانوسشناسی امریکا صداهای مرموزی درون اقیانوسها شناسایی کرد که فرکانسی پایین داشتند اما بسیار بلند بودند.
دانشمندان این تئوری را مطرح کرده اند که منبع صدای ذکر شده می تواند هر چیزی، از موجودات عظیم الجثه ی دریایی گرفته تا شکستن کوه های یخ باشد. اما هنوز نظری قطعی در این مورد وجود دارد.
مسیر یابی جریان های آب اقیانوسها با اردک ها
در سال ۱۹۹۲، یک محموله حاوی اسباب بازی های مخصوص حمام در مسیر چین به امریکا دچار سانحه شد و هزاران اردک پلاستیکی و اسباب بازی مشابه در اقیانوس آرام رها شدند.
اقیانوس شناسان این فرصت را برای شناخت بیشتر درباره ی جریان های اقیانوسی غنیمت شمردند.
آن ها از مردم سراسر دنیا خواستنند در صورت مشاهده ی این اسباب بازی ها در سواحل کشور خود آن را گزارش کنند.
این اردک های پلاستیکی به نقاط دور و نزدیک دنیا، از اروپا گرفته تا آلاسکا و هاوایی سفر کرده بودند و تا دهه ی ۲۰۰۰ میلادی کماکان در نقاط مختلف دنیا مشاهده می شدند.
