یکی از این رسوم، تشت نوازی یا لگن‌نوازی بوده که به تازگی دوباره احیا شده و در فضای مجازی هم توجه کاربران را جلب کرده است.
به گزارش دیدشهر، از سالیان پیش تا به امروز، همه مردم و به خصوص زنان خطه شمالی کشور همیشه در دور‌همی‌های زنانه به شادی و طرب می‌پرداختند و درنتیجه رسم و رسوم مربوط به محفل‌های زنانه‌شان همواره زبانزد بقیه مردم ایران و حتی جهان بوده است که یکی از آنها رسم لگن یا تشت نوازی است.
تشت‌های مسی کاربردی
لگن نوازی یک فعالیت زنانه در مازندران است و اصولا به صورت یک یا دو نفره نواخته می‌شود. زنان پیر و جوان دور هم جمع می‌شوند و روی لگن‌های فلزی با ریتم خاصی ضربه‌های منظم می‌زنند. زنان مازندرانی در دهه‌های قبل استفاده‌ای چندمنظوره از لگن‌های مسی می‌کردند. کار‌های خانه مانند لباس شستن، تهیه خمیر برای پخت نان، حمل غذا و برخی لوازم سبک منزل و استفاده‌های روزمره با آن انجام می‌شد و هم وقتی فرصتی پیدا می‌کردند و دور هم جمع می‌شدند یا شاید هم تشت و لگن اضافه‌ای در محافل شاد در دسترس‌شان قرار می‌گرفت شروع به ضرب گرفتن روی آن می‌کردند. این دور‌همی کوچک زنان و ضربه زدن روی لگن‌ها و حتی گاهی خواندن آواز‌های محلی ،زمانی در عروسی‌ها متداول بوده است. لگن‌نواز‌هایی که مهارت بیشتری در نواختن داشتند، در جشن‌ها و عروسی‌ها بخشی از مراسم را با هنرشان مدیریت می‌کردند ولی کم کم این هنر به دست فراموشی سپرده شد.
احیا و اجرای این رسم
به تازگی چند گروه موسیقی شروع به احیای این رسم دیرینه کردند و چند قطعه از این لگن‌نوازی را اجرا و در فضای مجازی منتشر کردند که باعث شده مردم به این‌گونه رسوم، دوباره علاقه‌مند شوند و در محافل زنانه برای شادی از آن استفاده کنند.
نویسنده : مهسا کسنوی| روزنامه نگار