اولسبلانگاه به شرط احترام به طبیعت

نویسنده: شیما جهان‌بخش

به گزارش دیدشهر، در ذهن خیلی از ما، زندگی در روستا بیشتر شبیه فیلم‌هایی است که دیده‌ایم یا کتاب‌هایی که خوانده‌ایم. خانه‌های چوبی که با هیزم گرم می‌شوند، آبی که از چشمه برداشته می‌شود، اسب سواری در دشت‌های سبز بی‌کران، دل سپردن به آواز گوش‌نواز پرندگان و قدم زدن در مسیرهای خاکی. با این همه می‌دانیم که این تصور از زندگی روستایی، چندان با واقعیت مطابقت ندارد. اما اگر به روستای ییلاقی «اولسبلانگاه» گیلان سفر کنید این تصویرها برایتان واقعی می‌شود، مشروط به اینکه گردشگر آداب‌دانی باشید و قوانین سفر به آنجا را رعایت کنید. از آنجا که این روستای رؤیایی پوشش گیاهی کم‌نظیری دارد، جزو مناطق زون جنگلی به شمار می‌رود و تحت نظارت اداره منابع طبیعی و آبخیزداری است. از این‌ رو هر نوع ساخت و ساز با مصالحی غیر از چوب در آنجا ممنوع است. حتی برای بکر ماندن منطقه، شبکه برق‌ و آب هم به آنجا کشیده نشده است. پس اگر راهی آنجا شدید یادتان نرود اولسبلانگاه یک مقصد طبیعت‌گردی است که باید برای حفظ محیط بکر آنجا، به طبیعت و قوانین، بخصوص قوانین خاص آن منطقه، احترام بگذارید.

توسعه گردشگری با شرط سازگاری با اکوسیستم

با وجود اینکه امکانات زیربنایی ییلاقات ماسال برای حفظ اکوسیستم منطقه محدود است اما در یک دهه اخیر، این شهرستان، گردشگرپذیرترین منطقه استان گیلان بوده است. این نشان می‌دهد در دهه‌های اخیر به واسطه رشد شبکه‌های اجتماعی، نگاه‌ها به گردشگری تغییر کرده است. یعنی اینکه گردشگران دیگر منتظر نمی‌مانند منطقه‌ای از سوی سازمان‌ها معرفی شود بلکه خودشان مکان‌های بکر را پیدا می‌کنند و ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، پای گردشگران به مناطق کمتر معرفی شده باز می‌شود.

در سال‌های اخیر جوامع محلی با همکاری هم و سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان، برای حفظ طبیعت از ورود خودروهای آفرود، اتوبوس و دیگر ماشین‌های سنگین به منطقه جلوگیری کرده‌اند.