۴۰ کیلومتری استان قزوین، در بخش «الموت» شرقی، روستایی وجود دارد که به اسم کوچه هایش مشهور است.
به گزارش دیدشهر، سر هر کوچه، پسکوچهای در «دینهکوه» -یا طبق آنچه قدیمترها خوانده میشد «دیمِ کوه- بهمعنی چسبیده به کوه» تابلویی بهاسم مادربزرگی نصب شدهاست؛ «ماهمنیر»، «نازخانوم»، «زرینگیس» و «گلافروز». این زنها بهجز تعداد اندکی، همگی از دنیا رفتهاند اما بهلطف ابتکار شورای روستا اسم و یادشان ماندگار شدهاست.
ماجرا به دو سال پیش برمیگردد و آنچه دربارهاش حرف میزنیم، خبر داغ و تازهای نیست. احتمالا پیش از این در گزارشهای تلویزیونی و روزنامهای یا در فضای مجازی، درباره دینهکوه چیزهایی شنیده یا خواندهاید. بعد از منتشر شدن اسم و عکس کوچههای دینهکوه، سیل توجهات رسانهای بهسمت اش سرازیر شد. همه خلاقیت شورای روستا را تحسین میکردند و از حسوحال خوبی که باعثش شده، حرف میزدند.
حالا میخواهیم بدانیم بعد از دو سال در کوچه، پسکوچههای دینهکوه چه خبر است و توجهات و تحسینها چه چیزی عایدش کرده.