https://didshahr.ir/18903

با گسترش اینترنت، هنجارها، الگوها و ارزش‌های سنتی حاکم بر آشنایی و یافتن فرد مناسب برای ازدواج تغییر و تحول اساسی یافته است.

اینترنت همانند دیگر ابزارهای ارتباطی در کنار تسهیل فرایندهای ارتباطی و اطلاع رسانی که مهم‌ترین کارکرد آن بوده است، کارکردهای پنهان دیگری نیز داشته است. شیوه‌های جدیدی برای آشنایی و تعامل با افراد دیگر شکل گرفته است. این کارکردهای پنهان که از جامعه‌ای به جامعه دیگر متفاوت هستند، اندک اندک آشکارشده و ابعادی تازه به اینترنت داده است. ازجملۀ این کارکردها که مدتی است در جامعۀ ایران نیز دیده می‌شود، پدیدۀ ازدواج اینترنتی است.

پدرواقع با گسترش اینترنت، شکل‌های جدیدی از تعامل و ارتباط برای افراد فراهم شده و افراد، دیگر برای انتخاب فرد مناسب برای ازدواج به همسایگان، محله، اقوام و آشنایان محدود نمی‌شوند. درنتیجۀ این دگرگونی بسیاری از افراد برای انتخاب فرد مدّنظر برای ازدواج به دنیای اینترنت روی آورده و در این راستا وب‌سایت‌های متعددی هم با عنوان همسریابی اینترنتی به وجود آمده‌اند. درنتیجۀ این تحولات هنجارها، الگوها و ارزش‌های سنتی حاکم بر آشنایی و یافتن همسر چالشی اساسی یافته است.

این فناوری جدید زندگی جوانان را از جنبه ‏های گوناگون تحت‌الشعاع قرار داده است. بدین‌گونه که جوانان با اینترنت و فضای مجازی با افراد بسیاری خصوصاً از جنس مخالف ارتباط برقرار می‏کنند که این ارتباط نقشی مهم در شکل‌دهی و تغییر نگرش‏ها و ارزش‏های جوانان به مسألۀ ازدواج ایفا می‌کند.

در فضای مجازی امکان یافتن جنبه‌های مشترک وجود دارد

بر اساس نتایج یکی از تحقیقاتی که در این خصوص انجام شده است یکی از جذابیت‌های ارتباط اینترنتی در اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی این است که می‌توانیم به راحتی با افرادی که عقاید یکسانی با ما دارند ارتباط برقرار کنیم. برخی از تحقیقات نشان داده‌اند که چت کردن در فضای مجازی می‌تواند برای اولین بار تاثیرات مثبتی را بر روی روابط حضوری ما بگذارد. در این تحقیق

پژوهشگران به بررسی این موضوع پرداختند که در ملاقات دوم آیا افرادی که آشنایی اولیه آن ها به صورت مجازی بوده است باهم صمیمی تر خواهند بود یا آن هایی که آشنایی اولیه شان به صورت حضوری بوده است.

آن ها متوجه شدند گروهی که ابتدا آشنایی مجازی داشته اند با هم صمیمی تر خواهند بودکه این مسئله تا حدودی به کیفیت و ماهیت ارتباط دیجیتالی ارتباط دارد.درواقع فضای مجازی به افراد اجازه میدهد که حاشیه های دنیای حقیقی را کنار گذاشته شده و بر روی ارتباط و مکالمه صریح، تمرکز بیشتری داشته باشند

شبکه‌های اجتماعی بستری را برای دروغ و فریب کاری ایجاد می‌کنند

افراد دروغگو و فریبکار بسیار زیادی در فضای مجازی وجود دارند. محققان در تحقیقی که در سال ۲۰۰۸ انجام دادند متوجه شدند که ۸۱ درصد از افرادی که در شبکه‌های مجازی فعالیت دارند درباره قد، وزن، سن و مواردی از این قبیل به طرف مقابل خود دروغ می‌گویند و تمایلی به بیان حقیقت در پست و پروفایل خود در اینستاگرام ندارند. اینترنت به کاربران کمک می‌کند بتوانند بهترین حالت از شرایط خود را به جامعه نشان دهند و به همین دلیل گاهی اوقات در بیان این مسئله اغراق می‌‌کنند. به این ترتیب باید قبل از آنکه ارتباط ما با طرف مقابل عمیق شود بتوانیم راست و دروغ صحبت‌های او را مشخص کنیم. در ارتباط در فضای مجازی به راحتی شاهد دروغ گویی دیگران خواهیم بود اما از آنجایی که این ارتباط از نوع مجازی است نمی‌‌توانیم نشانه‌های فیزیکی را پیدا کنیم تا هوشیار باشیم. به طور کلی هزاران تفسیر نادرست از آنچه دیگران می‌گویند و از منظور واقعی آنها به وجود می‌آید. مشکلی که در این خصوص وجود دارد این است که تعداد زیادی از افراد می‌‌توانند در ارتباطات کلامی در مقایسه با ارتباط نوشتاری بهتر به توصیف خود بپردازند که این موضوع از معایب ارتباط در فضای مجازی محسوب می‌شود.

امکان نقص در دریافت اطلاعات به خاطر محدودیت در ادراک ارتباطی وجود دارد

در فضای مجازی و در ارتباطات اینترنتی همیشه این مسئله مطرح می‌شود که گاهی اوقات به علت عدم وجود شواهد کافی نمی‌توان منظور طرف مقابل را درک کرد، به عبارتی شناخت، فرایند کسب آگاهی یا دانش اطلاعات ادراکی است. به همین دلیل می‌‌توان گفت که ادراک به فرآیند دسته بندی و پردازش اطلاعاتی گفته می‌شود که ما از طریق حواس پنجگانه لامسه، بویایی، چشایی، شنوایی و بینایی به دست می‌آوریم.

آیا تاکنون این موضوع برای شما پیش آمده است که در فضای مجازی با مشکلی مواجه شوید که دقیقا برعکس وقایعی است که در دنیای حقیقی رخ می‌دهد؟ برخلاف دنیای حقیقی که ما از حواس پنجگانه خود برای دریافت اطلاعات استفاده می‌کنیم، در دنیای مجازی فقط می‌‌توانیم از حواس بینایی برای کسب اطلاعات بهره بگیریم. ما حتی در ادراک از طریق حس بینایی نیز در دنیای مجازی با محدودیت مواجه هستیم. زیرا نمی‌توانیم از طریق ارتباط غیر کلامی به واقعیت دست پیدا کنیم و فقط کلمات تایپ شده را خواهیم دید. ما تنها کلماتی را میبینیم که تایپ میشوند، تصویر پروفایلی را میبینیم که شخص برای خود انتخاب کرده است و نهایتا تصویری را که او جلوی وبکم قرار داده باشد.درست است که با استفاده از وبکم یا ویدئو ما از قوه شنوایی نیز استفاده میکنیم اما اساس ارتباط مجازی بر پایه کلمات روی صفحه شکل میگیرد. به این ترتیب نمی‌توانیم طرف مقابل خود را ببینیم، با او از طریق زبان بدن ارتباط برقرار کنیم و تن صدا و لحن او را احساس کنیم. به عبارتی نحوه خندیدن یک فرد، نحوه تکان دادن دست‌های او در هنگام صحبت کردن و طریقه راه رفتن می‌تواند اطلاعاتی را در خصوص شرایط فعلی فرد در اختیار ما قرار دهد. درست است که هر کدام از این موضوعات ممکن است به تنهایی مهم نباشد، اما در مجموع به شکل گیری یک تصویر درست از شخصیت طرف مقابل کمک زیادی میکند.

چرا عشق مجازی معمولا به ازدواج ختم نمی شود؟

گاهی اوقات در دنیای مجازی جذابیت یک زن و یک مرد آنقدر برای طرف مقابل زیاد است که هرگز با چنین وضعیتی مواجه نشده است. محققان حدود دو سال بر روی این پدیده تحقیق کرده‌اند. به طور خلاصه می‌توان گفت زمانی که شما از تمام استرس ناشی از ارتباط حضوری نجات پیدا می‌کنید احساس بهتری خواهید داشت و می‌توانید به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنید و خود را به آنها معرفی نمایید. اما عاشق شدن بدون داشتن ملاقات حضوری با او امری غیر ممکن است این در حالی است که این نوع عشق در همه افراد به معنای عشق واقعی نیست. به طور کلی اگر چه ممکن است فکر کنید می‌‌توانید از طریق چت در اینترنت، تماس تلفنی و یا از طریق اسکایپ با یک فرد عاشق او شوید باید بدانید برخی از جنبه‌های شخصیتی آن فرد هنوز برای شما ناشناخته باقی خواهد ماند و تا زمانی که به صورت حضوری با او ملاقات نکنید نمی‌‌توانید به وجود آنها پی ببرید. به عبارتی ارتباط مجازی و عاشق شدن یک ریسک محسوب می‌‌شود و ممکن است تحریک شدن عواطف و احساسات شما در این موضوع و گاهی اوقات شکست حاصل از این روابط باعث ناامید شدن شما در زندگی واقعی شود. همیشه احتمال بروز این مسئله وجود دارد به این ترتیب باید کاملا احتیاط کنید و جدی باشید و تا زمانی که در دنیای واقعی با یکدیگر ملاقات می‌کنید از عاشق شدن خودداری نمایید.

در حقیقت می‌‌توان گفت که ارتباط مجازی با یک فرد قبل از ملاقات با او با خطرات و عواقب متعددی همراه خواهد بود. حتی اگر پس از آشنایی مجازی، ملاقات مختصری با طرف مقابل داشته اید، الزاما رابطه مثبت و سالمی نخواهید داشت. اما ملاقات های بیشتر و به تدریج پیش بردن رابطه میتواند احتمال موفق بودن رابطه را افزایش دهد. اکثر ما در هنگام ملاقات با فردی که به او علاقه مند شده‌ایم تحت تاثیر احساسات قرار می‌گیریم و فرد مقابل خود را ایده‌ آل تصور می‌‌کنیم اما ممکن است واقعیت چیز دیگری باشد. همه ما به خوبی می‌‌دانیم که می‌‌توان از طریق صحبت کردن با یک فرد حتی به صورت مجازی اطلاعات مهمی را در باره او به دست بیاوریم اما در حقیقت ارتباط کلامی رو در رو که با دیدن و شنیدن همراه است باعث کسب اطلاعات بهتری خواهد شد. برخی از جزئیات از قبیل ظاهر یک فرد به صورت ناخودآگاه باعث جلب توجه می‌شود اما برخی دیگر از جزئیات از قبیل فیزیک بدن بدن که باعث می‌شود یک فرد سایرین را به خود جذب نماید به صورت ناآگاهانه رخ می‌دهد. ممکن است شناخت همه ما از عشق یکسان نباشد اما ذهن ناخودآگاه ما به برخی از ویژگی‌های جسمانی یک فرد واکنش نشان می‌دهد که ممکن است حتی خود ما متوجه آن نباشیم. به نظر می‌‌رسد این مسئله بر ذهنیت ما نسبت به طرف مقابل تاثیر می‌گذارد و باعث می‌‌شود ما به مرحله تصمیم گیری در خصوص ادامه رابطه جهت ازدواج یا قطع کردن آن در زندگی واقعی برسیم.

اگر به صورت مجازی عاشق کسی شده‌اید و قصد ازدواج دارید

اگر از طریق شبکه‌های اجتماعی از قبیل اینستاگرام یا تلگرام با کسی آشنا شده‌اید و به تدریج و با گذر زمان دو علاقه مند شده‌اید به شما پیشنهاد می‌کنیم که قبل از عمیق شدن رابطه و ایجاد هرگونه حسی بین شما حتما با یکدیگر ملاقات داشته باشید تا اگر احتمالا جلسه اول آشنایی به خوبی پیش نرفت به لحاظ احساسی ضربه نخورید. در این شرایط بهتر است به اتفاق پیش آمده به عنوان یک تجربه یا درس نگاه کنید. دلیل آنکه بر ملاقات حضوری تأکید داریم این است که ممکن است شما تا جایی آن فرد مجازی را ایده ‌آل تصور کنید که زمانی که او را حضوری ملاقات کردید و نظرتان عوض شد سر خورده نشوید. در ارتباط در فضای مجازی شما می‌توانید اطلاعات زیادی را درباره یکدیگر به دست بیاورید اما همچنان برخی زوایا از قبیل برخی از جنبه‌هایی که باعث ایجاد تفاوت بین تصورات شما و واقعیات می‌‌شود رویا پردازی کنید. اگر واقعا عاشق کسی شده‌اید باید حتما او را در دنیای واقعی ملاقات کنید تا اطمینان حاصل کنید که آیا رویا پردازی شما با واقعیت مطابقت دارد یا خیر. به این ترتیب امکان تصمیم ‌گیری در این خصوص فقط از طریق ملاقات حضوری با فرد مورد نظر و سپری کردن وقت با او میسر می‌شود تا شما بتوانید به خوبی به پردازش واقعیات بپردازید.

ارتباطات آنلاین می‌تواند برای هرکسی جنبه‌های هیجان انگیز زیادی داشته باشد. ارتباط و آشنایی اینترنتی در اینستاگرام و تلگرام به خودی خود امری اشتباه نیست، اما لازم است در دوستی‌های آنلاین بسیار محتاطانه رفتار کنید. گرچه رفتارهای روانشناختی و احساسات متقابل ما در دنیای مجازی درست همانند دنیای واقعی است. اما در ارتباطات عاطفی که به طور کلی بر پایه ارتباط مجازی شکل گرفته‌اند، شخص بیشتر ممکن است دچار سردرگمی و بی‌اعتمادی شود. به طور کلی در فضای مجازی، به خاطر محدودیت در ادراک ارتباطی، اطلاعات شناختی لازم کسب نمی‌شود. همچنین در ارتباطات مجازی زمینه بیشتری برای مورد سوقصد قرار گرفتن و کلاهبرداری فراهم است. به طور کلی می‌توان گفت در فضای مجازی ما فقط بخشی از شخصیت و هویتمان را می‌توانیم به طرف مقابل معرفی کنیم و شناخت همه جانبه طرف مقابل نیز ممکن نیست. این موضوع دلیل اصلی برای مناسب نبودن فضای مجازی برای آشنایی و برقراری رابطه عاطفی و ازدواج است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

انتشار مجدد مطالب تنها با ذکر نام منبع "دید شهر" مجاز میباشد.