داشتن اطلاعات در مورد کیفیت، ترکیب و طراحی ایمپلنت نیز بسیار مهم است.
امروزه مردم نسبت به موادی که داخل بدن خود قرار می دهند و اینکه این عناصر ممکن است چگونه روی سلامت عمومی آنها تأثیر بگذارند، آگاه تر شده اند. در مورد ایمپلنت های دندانی، اکثر افراد کم دردسرترین مواد را ترجیح می دهند.
در سال های اخیر، گرایش زیادی به سمت خودداری از استفاده از فلزات در بدن وجود داشته است. زیرکونیا ماده ای است که ممکن است به جای تیتانیوم برای ایمپلنت های دندانی استفاده شود. بیمارانی که نگران سلامتی خود هستند ممکن است بپرسند “آیا ایمپلنت های دندانی زیرکونیا بهتر از ایمپلنت تیتانیومی هستند؟”
زیرکونیا یک ماده نسبتاً جدید در ساخت ایمپلنت های دندانی است، بنابراین بیایید به هر یک نگاهی بیندازیم و مزایا و معایب آنها را ارزیابی کنیم.
در این مقاله به موارد زیر خواهیم پرداخت:
- مزایا و معایب ایمپلنت های زیرکونیا
- مزایا و معایب ایمپلنت های تیتانیومی
- ایمپلنت زیرکونیا در مقایسه با ایمپلنت های تیتانیومی: کدام یک بهتر است؟
- آیا ایمپلنت های دندانی زیرکونیا بهتر از ایمپلنت های دندانی تیتانیومی هستند؟
امیدواریم این اطلاعات به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید کدام ایمپلنت دندانی برای شما بهترین است.
زیرکونیا در مقابل ایمپلنت های تیتانیوم
در این مقاله به تفاوت ایمپلنت های زیرکونیا و ایمپلنت تیتانیومی، و همچنین مزایا و معایب هر یک از آنها خواهیم پرداخت.
ایمپلنت های تیتانیومی
تیتانیوم از دهه 1960 برای ایمپلنت های دندانی در اروپا استفاده شده است.
ایمپلنت های دندانی تیتانیومی از آن زمان تاکنون به دقت مورد بررسی قرار گرفته اند و به دلیل طول عمر، کارایی و سهولت مراقبت، متداول ترین نوع ایمپلنت های دندانی بوده اند.
مزایای ایمپلنت های تیتانیومی
- دوام: ایمپلنت های تیتانیومی از آلیاژی با استحکام بالا ساخته شده اند که در برابر شکستن مقاوم است. این نوع ایمپلنت های دندانی می توانند در برابر فشار مکرر ناشی از جویدن، حتی سخت ترین وعده های غذایی و مواردی مقاومت کنند که پروتزهای مصنوعی دندانی معمولی نمی توانند از عهده آنها برآیند.
- موفقیت طولانی مدت: گرچه ایمپلنت های دندانی تیتانیومی از سال 1965 وجود داشته اند، اما محبوبیت آنها در دهه 1970 افزایش یافت. در نتیجه، کارشناسان بیش از 50 سال فرصت داشته اند تا نرخ موفقیت بلند مدت آنها را بررسی کنند.
- زیست سازگاری: زیست سازگاری به قابلیت عملکرد خوب یک ماده در بدن انسان اشاره دارد. در فرآیندی به نام اسئواینتگریشن osseointegration (جوش خوردن استخوان اطراف ایمپلنت دندانی با آن) حتی ممکن است با بافت استخوانی اطراف بهتر پیوند برقرار کند. در نتیجه، می تواند قوی ترین پایه ممکن را برای دندان های مصنوعی ارائه دهد که در بالای آن قرار می گیرند. علاوه بر این، تیتانیوم ضد حساسیت است. به این معنا که کاربرد آن حتی برای اکثر افرادی که به فلزات حساسیت دارند یا حساسیت فلزی دارند، یک ماده بی خطر است.
معایب ایمپلنت های دندانی تیتانیومی
استفاده از تیتانیوم در ایمپلنت های دندانی همچنین دارای معایبی است.
- واکنش های آلرژیک احتمالی: تیتانیوم ماده ای ضد حساسیت است. از سوی دیگر، ایمپلنت های دندانی تیتانیومی فقط تا 90 تا 99 درصد از تیتانیوم تشکیل شده اند، و چند فلز دیگر در آن مخلوط شده اشت. در نتیجه، استفاده از ایمپلنت های دندانی تیتانیومی، به دلیل واکنش آلرژیک به اجزاء فلزی، ممکن است با شکست مواجه شود. تولید کنندگان برای ساخت ایمپلنت های دندانی خود از آلیاژهای متعدد تیتانیوم استفاده می کنند. روی، کروم، تنگستن، نیکل، قلع و وانادیوم از جمله فلزات دیگر موجود در ایمپلنت های دندانی تیتانیومی هستند. یون های تولید شده توسط ایمپلنت های دندانی تیتانیومی ممکن است باعث ایجاد التهاب و تحریک لثه در بیماران مبتلا به بیماری های خود ایمنی شوند. افرادی که سابقه آلرژی های متالورژیک را دارند، به جای ایمپلنت دندانی تیتانیومی باید ایمپلنت های تولید شده از زیرکونیا را انتخاب کنند.
- ظاهر غیر جذاب: یکی دیگر از مشکلات ایمپلنت های دندانی تیتانیومی این است که فلز سیاه رنگ ممکن است از زیر لثه های نازک دیده شود. بیماران ممکن است متوجه شوند که این مشکل از نظر ظاهری ناخوشایند به نظر می رسد. ایمپلنت های زیرکونیا، در مقایسه با ایمپلنت های دندانی تیتانیومی، نگرانی های زیبایی کمتری دارند.
ایمپلنت های زیرکونیا
ایمپلنت های سنتی تیتانیومی اغلب با ایمپلنت های زیرکونیا تعویض می شوند، که جایگزین های غیرفلزی هستند. زیرکونیا ماده ای شبیه سرامیک با رنگ سفید طبیعی است.
هنگامی که ایمپلنت زیرکونیا با ایمپلنت های تیتانیومی مقایسه می شوند، نشان داده شده است که واکنش بافت نرم بهبود یافته و زیبایی جذاب تری دارد.
گرچه ایمپلنت دندانی زیرکونیا چندین مزیت را ارائه می دهند، اما افراد هنگام تعیین اینکه کدام ماده برای آنها بهترین است، نگرانی هایی دارند.
مزایای ایمپلنت های زیرکونیا
- زیبایی مواد: زیبایی زیرکونیا یک مزیت قابل توجه است. زیرکونیا یک گزینه عالی برای افرادی است که نمی خواهند داخل دهان آنها فلز وجود داشته باشد یا نمی خواهند خطر نمایان شدن رنگ های تیره از زیر لثه های آنها وجود داشته باشد. زیرکونیا طبیعی تر از تیتانیوم به نظر می رسد، زیرا دارای رنگ دندانی است که با بقیه دندان ها بهتر تطبیق پیدا می کند.
- مقاومت بیشتر در برابر خوردگی و پلاک کمتر: ایمپلنت های زیرکونیا، علاوه بر اینکه در برابر خوردگی مقاوم هستند، نسبت به ایمپلنت های تیتانیومی پلاک کمتری ایجاد می کنند. علاوه بر این، ایمپلنت های دندانی زیرکونیا با عفونت های کمتری همراه هستند.
- ضد حساسیت: بسیاری از بیماران نگران حساسیت به فلزات هستند. ایمپلنت های زیرکونیای فاقد فلز به مراتب کمتر از ایمپلنت های تیتانیومی باعث ایجاد واکنش های نامطلوب می شوند. در نتیجه، برای افرادی که به فلزات حساسیت دارند خطر کمتری دارند. بیمارانی که به نیکل حساسیت دارند یا نمی خواهند ایمپلنت های فلزی داشته باشند، بهتر است از ایمپلنت های زیرکونیا استفاده کنند.
معایب ایمپلنت های زیرکونیا
- گزینه های کمتر: در حالی که ایمپلنت های زیرکونیا در 15 سال گذشته پیشرفت چشمگیری داشته اند، هنوز نسبت به ایمپلنت های تیتانیومی جایگزین های کمتری ارائه می دهند و سازگاری کمتری دارند. ایمپلنت های تیتانیومی اغلب دارای طیف وسیع تری از اجزاء هستند، از جمله اندازه، عملکرد و راه حل هایی برای درمان های پیچیده.
- چندان عملکردی نیستند: یکی از انتقادات عمده به ایمپلنت های زیرکونیا این است که استفاده از آنها به اندازه ایمپلنت های تیتانیومی، برای درمان های پیچیده دهانی امکان پذیر نیست.
- دوام کمتر: زیرکونیا شکننده تر است و نسبت به تیتانیوم مقاومت کمتری در برابر شکستگی دارد. زیرکونیا تحت فشارهایی که باعث خم شدن یا پیچ خوردن آن می شوند، بیشتر مستعد شکستن است. زیرکونیا در دراز مدت خطر شکستگی و مشکلات بیشتری دارد.
برگرفته از: وبسایت دکتر عباس گشاده رو، متخصص ایمپلنت در تهران (tehranimplantteam.com )