جهنم دره سی مشگین شهر با قندیل‌های یخی

دره جهنم یا جهنم دره سی، یکی از مناطق گردشگری طبیعی مشگین شهر است.

به گزارش دیدشهر، در فاصله ۳۵ کیلومتری مشگین شهر، کیلومتر ۱۸ ییلاق قارا یاتاغ دره‌ای عمیق به طول ۱۳ کیلومتر وجود دارد که دورتادور آن را صخره‌های سنگی احاطه کرده است.

تناقض باورنکردنی چهره خشن صخره‌ها را درکنار زیبایی‌های رودخانه پر آب رودخانه خیاوچایی می‌گذرد و همچنین آب سرد و خنک آن را در فصل تابستان در ذهن خود تجسم کنید.

جهنم دره سی کجاست؟

این دره‌ یکی از شگفتی‌های طبیعت در فاصله ۲۰ کیلومتری روستای موئیل است. برای رفتن به این دره، از مبدا روستای موئیل، بخشی از راه را باید با خودرو و بخشی را باید پیاده پیمود. آبراه کم‌پهنا و درعین‌حال، پرآب و خنکی از میان این دره عبور می‌کند که در تمام فصول سال زیبا است.

با سرد شدن هوا، به‌خاطر تشکیل قندیل‌های یخی فراوان و زیبا در دو طرف آبراه در اشکال مختلف، زیبایی دره صدچندان می‌شود.

علت نامگذاری جهنم دره سی

به گفته ساکنان محلی، علت این نام‌گذاری سراشیبی‌های تند و مسیر صعب‌العبوری است که برای رسیدن به دره و رودخانه آن باید پیمود.

بخاطر همین شیب‌های تند ۷۰ درصد و خاک سستی که هر لحظه امکان دارد زیر پای افراد را خالی کنند،

فقط طبیعت‌گردان و کوهنوردان حرفه‌ای پا به این منطقه می‌گذارند؛ بنابراین، بهتر است بدون راهنما وارد دره نشوید. هرچقدر که به پایین دره نزدیک‌تر شوید، زیبایی‌های آن پررنگ‌تر می‌شود.

صعب‌العبور بودن مسیر و ترسناک بودن نام جهنم دره سی دلیل خوبی برای سفر نکردن به آن نیست.

قندیل‌های یخی و حتی چشمه‌های آب گرم طبیعی اطراف دره که از دل صخره‌های کوه سبلان به بیرون می‌تراوند هم تنها ویژگی‌هایی نیستند که به جهنم دره، ارزش سفر می‌بخشند.

این دره دارای طبیعتی دست نخورده، حیات وحش متنوع و اهمیت زیست محیطی فراوانی برای عشایر است.

جهنم دره سی محلی برای عبور عشایر

سال ها پیش، در محلی که اکنون روستای موئیل جزئی از آن است، زمین‌های سرسبز و ییلاق‌های خوش‌آب‌وهوایی وجود داشت که محل کوچ عشایری بود که دره‌های این منطقه را برای رفت‌وآمدهای سالانه خود انتخاب کرده بودند و شاید هیچ‌کس به‌اندازه شاهسون‌ها از زیبایی‌های نهان و ناشناخته جهنم دره آگاه نباشد. این عشایر هنوز هم برای رفتن به ییلاق‌های مرتفع مانند آیقار، تندیرلی و هازامیغ از دره‌های این منطقه عبور می‌کنند.

کوهنوردان بسیاری برای صعود به قله‌های سبلان، مانند قلل کسری، هرم و جنوارداغ از این حوالی عبور می‌کنند.

علاوه بر آن، جهنم دره به‌خاطر همجواری با آتشفشان نیمه‌فعال سبلان که سومین قله بلند ایران محسوب می‌شود، از چشمه‌های آب گرم بی‌شماری برخوردار است که ویژگی‌های درمانی متعددی دارند.

آب و هوای جهنم دره سی

این دره به‌خاطر موقعیت کوهستانی خود حتی تابستان‌ها هم هوایی خنک و معتدل دارد و به‌خاطر اختلاف زیادی که با سطح دریا دارد، به‌جرئت می‌توان این نقطه را یکی از سردترین نقاط ایران دانست.

علاوه بر آب سردی که حاصل ذوب شدن یخچال‌های سبلان است و با شدت در آبراهه‌ وسط دره جریان دارد، از دیواره‌های آن نیز آب گرم به بیرون تراوش می‌کند.

منطقه‌ای که جهنم دره در آن واقع شده است، به‌خاطر قرار گرفتن در مسیر یک نوار آتشفشانی از چشمه‌های آب‌گرم بی‌شماری برخوردار است که همگی دارای خواص درمانی هستند.

چشمه آب‌گرم ملک سویی را که در نزدیکی این دره واقع شده است، یکی از چشمه‌های آب‌گرم همجوار با سبلان در این دره است که می‌توان آن را یکی از الطاف الهی در این منطقه برشمرد.

طبیعت جهنم دره

مناظر اطراف این دره ترکیبی از کوه و دره و رودخانه و پوشش گیاهی و جانوری متنوع است.

رودخانه خیاوچای (یا خیوچای) که با طول ۵۰ کیلومتر از سرشاخه‌های مهم رودخانه قره‌سو است، پس از گذشتن از کوه‌های هزارمیخ، آیی قاری و دلی آلی جنوار داغی، به دره عریض و طویل موئیل می‌رسد و پس از عبور از دل جهنم‌دره به قره‌سو می‌پیوندد.

این رودخانه یکی از منابع مهم تأمین آب شرب روستاهای مجاور آن است.

آبشار زیبای گورگور نیز در مسیر این رودخانه و در محل تلاقی آن با بلندی‌های دره واقع شده است.

این آبشار که در خور تصویربرداری است، در هر فصل از سال جلوه‌ای خاص دارد و بازدیدکنندگان بسیاری برای تماشای آن به این منطقه سفر می‌کنند.

رودخانه خیاوچای که از وسط جهنم دره می‌گذرد و به‌ویژه حوضچه‌ای که در محل ریزش آبشار گورگور ملک سوئی ایجاد شده است، محل زندگی ماهی‌های قزل‌آلای بی‌شماری است که تماشای جست‌وخیز آن‌ها یکی از لذت‌های سفر به جهنم دره است.

این رودخانه مهم‌ترین زیستگاه قزل‌آلاهای خال‌قرمز در استان اردبیل است.

جهنم دره زیستگاه دائمی حیواناتی از قبیل قوچ و میش ارمنی، آهو، خرس قهوه‌ای و خاکستری، گراز، بز سفید طوق‌دار، کفتار و پرندگانی چون عقاب و شاهین و سایر گونه‌های دیگر پرندگان و وحوش است که اینجا را به‌عنوان مأمن و محل زندگی خود برگزیده‌اند.

در زمان سفر به این منطقه باید جوانب احتیاط را رعایت کرد؛ چراکه در این حجم از طبیعت بکر که به‌نظر همه‌چیز در آرامش کامل به سر می‌برد، حیواناتی مانند خرس‌ها در صورتی که احساس کنند خطری توله‌هاشان را تهدید می‌کند، می‌توانند خطرناک باشند. اگر حین قدم زدن درکنار رودخانه به زمین زیر پایتان دقت کنید، جای پای خرس‌ها را آشکارا خواهید دید.

بهترین زمان سفر به جهنم دره سی

به خاطر موقعیت جغرافیایی، جهنم دره زمستان‌های سردی دارد؛ بنابراین، اگر علاقه‌ای به سرما ندارید و می‌خواهید از طبیعت سرسبز و باطراوت آن لذت ببرید، بهتر است اواسط بهار تا اوایل تابستان به جهنم دره سفر کنید که آب‌وهوای مطبوعی دارد و طبیعت، سبزترین پیراهن خود را به تن کرده است.

تا پیش از اردیبهشت، با اینکه زمین‌ها سرسبز هستند، اما هنوز دره مه‌آلود است و زمین لغزنده و پر از چمن‌های یخزده.

در سایر فصل‌های سال هوای این دره بسیار سرد و کوهستانی و مه‌آلود است؛ طوری که حتی یک قدم جلوتر را نمی‌توان دید و در این مواقع فقط با کمک راهنماهای محلی می‌توان به دره جهنم سفر کرد.

شاید یک دلیل نام‌گذاری پارادوکس‌گونه جهنم دره نیز همین آب‌وهوای نامتعارف آن باشد؛ اما به‌خاطر وجود آب‌ها و چشمه‌های آب گرم آن، اینجا این قابلیت را دارد که مقصدی ایدئال برای روزهای سرد زمستانی هم باشد؛ به‌ویژه اینکه تماشای آبشارهای یخ‌زده و قندیل‌های آویزان از دیواره‌های صخره‌ای کنار رودخانه خود به‌تنهایی عاملی برای جذب مسافر است.