اکوکمپ های مزین به دست بافته‌های عشایر

به گزارش دیدشهر؛ سبلان در دامن ییلاقات خود عشایر را همه‌ساله به پناه گرفته و با اقلیم و طبیعت خود نیازمندی‌های اولیه این گروه از مردمان را تأمین کرده است تا جایی که عشایر در طول قرن‌ها حیات خود آموخته‌اند که دامنه‌های سبلان مطلوب برای حیات در فصول گرم سال است.

در منطقه نمونه گردشگری آلوارس نیز می‌توان اوباهایی را که با پشم بافته شده مشاهده کرد.

زن عشایر که در حال پخت نان به اسم «ساج چورگی» است سه دختر دارد. معتقد است اغلب گردشگرانی که یکبار به این منطقه آمده‌اند دوباره و برای چندمین بار نیز سفر کرده‌اند.

ساج چورگی زن عشایر با عطر و طعم «ساری یاغ» که نوعی روغن تهیه شده از کره محلی است آغشته شده است. اما آنچه باعث حیرت گردشگران است تزئینات داخلی چادر عشایر است.

زن عشایر می گوید: برخی از این بافته‌ها آنقدر اصیل و قدیمی است که بارها از ما خواسته‌اند بخرند اما نمی‌فروشیم.

وی به فارماش هایی اشاره کرد که دیگر در بین عشایر نیز به سختی پیدا می‌شود و یکی از صنایع‌دستی گران بها و نایاب عشایر است.

تزئینات رنگ به رنگ دست بافته‌های عشایر از اشکال هندسی و رنگ‌های طبیعت الهام گرفته است. گویی عشایر رنگ طبیعت و طرح‌های آن را در بافته‌های خود ثبت می‌کنند تا بتوانند آن را جاودانه سازند.

پنیر، کره، گیاهان کوهی، دوغ، کشک و همه آنچه که محصول یک زندگی دامداری در دل طبیعت است را می‌توان در چادر عشایر تهیه کرد.

همین چادر عشایر در دنیای امروز یکی از ثروت آور ترین جاذبه‌ها محسوب می‌شود.