زکیه سعیدی
گردشگری روستایی یکی از الگوهای مکانی صنعت گردشگری است که بیشتر در میان طبقات متوسط جامعه در بعد زمانی و مکانی کوتاه جریان دارد.
تفرجگاههایی که بیشتر در اطراف کلانشهرها در فاصله مناسبی از شهرها جای گرفتهاند. اما در گردشگری روستایی علاوه بر مقاصد گردشگران که همان روستاهاست و این مکانهای بکر طبیعت را به محصول گردشگری تبدیل میکند، حملونقل گردشگری اهمیت بسیاری دارد و یکی از ارکان مهم این صنعت است.
کارشناسان گردشگری معتقدند محصول گردشگری روستایی زمانی شکل میگیرد که علاوه بر جاذبههای آن مکان جغرافیایی، تأسیسات و تسهیلات لازم برای دسترسی آسان و خدمات مناسب گردشگران ایجاد شود تا توجه افراد بیشتری را به خود جلب کند. صنعتی که اگر در فرایند برنامهریزی دقیق و حساب شدهای قرارگیرد، زمینه اشتغال محلی، بهبود کیفیت زندگی روستاییان و افزایش سطح رفاه اقتصادی آنها را به دنبال خواهد داشت. البته برخی از طرفداران محیطزیست به چنین طرحهایی انتقاد دارند و معتقدند توسعه روستاها، طبیعت بکر آن را تخریب میکند. در حالی که میتوان با یک سیستم مدیریتی منسجم زمینه ایجاد زیرساختها را به گونهای فراهم کرد تا در تقابل با منافع ساکنان محلی و محیطزیست نباشد و صنعت گردشگری روستایی پایدار را شکل دهد.
متأسفانه صنعتی که در قرن جدید در همه دنیا یکی از بخشهای مهم فعالیتهای اقتصادی است در کشور ما با بیش از صدها هزار روستا، محلی از اعراب ندارد و کمتر در برنامهریزیهای مسئولان شهری به این مهم توجه میشود. برخی روستاها به دلیل نبود زیرساختهای لازم و تبلیغات، حتی تعداد اندکی از شهرنشینان هم به این روستاها نرفتهاند و از وجود چنین جاذبههایی بیخبرند.