استانبول شهری برآمده از تاریخی چند هزارساله و درگیر بین سنت و مدرنیته
به گزارش دیدشهر، امپراتوری بیزانس یا روم شرقی به پایتختی قسطنطنیه یا استانبول امروز، بازماندهای از دوران باشکوه امپراتوری روم است. استانبول به همین دلیل، مولفههای دو امپراتوری را در دل خودش جای داده، هم روم شرقی، هم عثمانی. دو امپراتوری که بهرغم ضعفهای زیاد، میانه خوبی با هنر و معماری داشتند و یادگارهای زیادی از آنها باقی مانده است.
استانبول در جوار دریای مرمره، با مساجد معروفش مثل سلطان احمد و ایاصوفیه، شهری است پرشور. خواهرخوانده تبریز خودمان را میتوان با متعصب ترین هواداران فوتبال جهان شناخت که برای تیمهایی مثل «فنر باغچه»، «بشیکتاش» و… احساسات فراوانی خرج می کنند. شهری با کافههای قدیمی، با موسیقی خیابانی، با دیدنیهای خاص خودش که یکی از آنها موزه های فراوان است و البته معماری که با کاشی کاری، محراب و پلان مرکزی شناخته میشود.
مسعود ضابطیان در سفرنامهاش برای این شهر به نام «استامبولی» می نویسد: «اگر نگویم استانبول عجیب ترین شهری است که در زندگی دیده ام، دست کم می توانم ادعا کنم که یکی از عجیبترین شهرهایی است که به آن سفر کردهام. شهری بینابین سنتی چند هزارساله و مدرنیسمی اغراق شده که گاهی در اروپای غربی هم نمیشود نمونهاش را دید.
استانبول برآمده از تاریخی چند هزارساله است… دروازهای که فقط یک ارتباط جغرافیایی میان شرق و غرب نیست، آخرین ایستگاه فرهنگی تفکر شرق در ورود به اندیشه غربی هم هست و البته میتوان در این جملات، جای شرق و غرب را هم با هم جابه جا کرد».
این جا استانبول است شهری که معماری نگاهها را مبهوت میکند.