یکی از مقاصد سفر به مریوان دریاچه زریوار است که به این منطقه سرزندگی بخشیده و باعث رونق گردشگری شده است.
به گزارش دیدشهر، جاده قدیم سنندج – مریوان طولانیتر و با پیچهای بیشتر است، تردد کامیونها در کنار دو طرفه بودن جاده آن را نسبت به جاده جدید خطرناکتر میکند، با این حال جاده قدیم زیباییهای بیشتری دارد، این جاده از روستای نگل و چند روستای دیگر میگذرد و در نهایت به مریوان میرسد.
یکی از این روستاها نگل است که موزهای دارد که در آن قرآنی قدیمی که با خط کوفی بر چرم نوشته شده در آن وجود دارد. جلوی در محوطه موزه، مغازهها و رستورانها قرار دارند که میتوان چنجه تهیه شده از گوشت گوسفندان دامداران کردستانی را در آنجا صرف کرد.
در این محل همچنین زنانی هستند که به پخت کلانه (نان محلی کردستان که در آن پیازچه به کار رفته و بسیار نازک است) مشغولند و میتوان آن را با دوغ محلی سفارش داد.
سفر به شهر لک لک ها
جاذبه اصلی در مریوان دریاچه زریوار است که به شهر سرزندگی بخشیده و باعث جلب انبوه توریستها به آن شده است. دریاچه با داشتن عنوان پناهگاه حیاتوحش در دسته مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیطزیست است که با دو چالش آتش زدن نیهای اطراف و آلودگی دست و پنجه نرم میکند.
در این دریاچه آب شیرین میتوان قایق سواری و در ادامه کباب ماهی دریاچه را در رستورانهای حاشیه آن امتحان کرد.
پخت کباب ماهی در این دریاچه با آب لیمو و سماق انجام شده و بسیاری حتی سفرشان به این منطقه را برای تجربه این کباب ماهی به مریوان انجام میدهند.
ما در این سفر هر دو تجربه را داشتیم که رضایتبخش بودند. محل اقامت ما در روستای «دره تفی» بود. روستایی در حاشیه دریاچه که به نام شهر لک لک ها شناخته شده است.
تفی در کردی معنی توت است و از این رو آن را دره تفی میخوانند که در گذشته درختان توت فراوانی آنجا بوده هر چند این روزها معدودی از آنها را میتوان در باغات حاشیه روستا دید.
گسترش دره تفی و نیاز به چوب، قطع همگی این درختان را به دنبال داشته است.
دره تفی در سالهای اخیر پر از لانههای دستساز لک لک ها توسط اهالی است. لانههایی که با هدف ایجاد فضای امن برای این گونه ایجاد شده و توانسته است گردشگری این روستا را هم متحول کند.
خوشبختانه در این روستا راهنمایان محلی گردشگری هستند که درباره چرایی ساخت این لانهها و ویژگیهای روستا برای گردشگران توضیح میدهند.