خرم آباد یکی از شهرهای قدیمی ایران است که با تاریخ چند هزار ساله تمدن‌های مختلف و متعددی از جمله کاسی‌ها، بابلی‌ها، عیلامی‌ها، ساسانیان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان را تجربه کرده است.
به گزارش دیدشهر، ۲۰ اردیبهشت روز خرم آباد نامگذاری شده است، شهری با نام تاریخی «شاپورخواست» و قدمت ۵۴ هزار ساله بهعنوان یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های بشر که به واسطه بهره‌‌مندی از چشمه‌های خروشان و آب فراوان بهعنوان باغ شهری کهن در دره‌ای تاریخی متمرکز است.
جاذبه‌های گردشگری تاریخی و طبیعی متعددی در شهر خرم‌آباد وجود دارد که از آن جمله می‌توان به فلک‌الافلاک، مناره آجری، پل شاپوری، گرداب سنگی، سنگ نبشته، آرامگاه باباطاهر و دریاچه کیو اشاره کرد، به‌طوری‌که این شهر برای نخستین بار در ایران از سوی دفتر منطقه‌ای سازمان ملل بهعنوان یک شهر نمونه گردشگری انتخاب شده است.شهر خرم‌آباد دارای آب و هوایی مدیترانه‌ای با میزان بارندگی بسیار بویژه در فصل‌های بهار و زمستان است که با پیشینه کهن، برخورداری از طبیعت دل‌انگیز و جاذبه‌های گردشگری بکرش بهعنوان پایتخت طبیعت ایران نامیده شده، شهری که آبشارهای زیبایش شگفتی طبیعت را به نمایش گذاشته است.
قدمت شهرها در ایران و جهان به حدود هزاره سوم قبل از میلاد برمی‌گردد.
در قرن ششم، نام شاپورخواست برای این شهر استفاده شده و در کتیبه سنگنوشته خرم‌آباد، این نام وجود دارد، همچنین در شاهنامه فردوسی نیز به شهر خرم‌آباد در ابیاتی اشاره شده که این شهر را شاپور ساسانی بنا کرده است.
مناره آجری تنها عنصر شاخص شهر شاپورخواست به‌همراه سنگنوشته است که در قرن هفتم حمدالله مستوفی در سال ۷۳۱ هجری قمری به ویرانه بودن این شهر اشاره کرده که احتمالاً بر اثر زلزله و یا جنگ بوده است.
از قرن 7 و 8 به بعد مرکزیت شهر به وضعیت فعلی درآمده که اطراف قلعه فلک‌الافلاک ایجاد شده است.
هندسه معماری شهر خرم آباد در دوران صفوی شکل گرفته و کاروانسرا، بازار و راسته های منتهی به امامزاده نزدیک به ارگ و مرکز حکومتی و حمام بودند از طرفی به‌دلیل آب فراوان این شهر، هرجایی که آب عبور کرده کوچه‌ها و معابر نیز براساس حرکت رودخانه و جویبارها کج شده است.
در ۵۴ هزار سال پیش، زندگی بشر در این دوره جریان و براساس شواهد یافت‌شده، زندگی در این دره باستانی وجود داشته است، به همین دلیل یونسکو این شهر را در فهرست میراث موقت ثبت جهانی قرار داده است، چرا که کمتر جایی از ایران ۵۴ هزار سال مداوم توالی زندگی بشر را دارد.