دورهمی پهلوانان و پاتوق پیشکسوتان و کهنه سواران شهر بوده و الان هم همین جایگاه را دارد.
به گزارش دیدشهر، زورخانه از مکان هایی است که از عهد قدیم تا‌کنون اصالت خود را حفظ کرده و سنت‌های آن چون گذشته برگزار می‌شود؛ صدها سال پیش جایی برای دورهمی پهلوانان و پاتوق پیشکسوتان و کهنه‌سواران شهر بوده و الان هم همین جایگاه را دارد. در همه روزهای سال مشتریان خود را دارد، اما در مناسبت‌ها به‌ویژه ماه‌های محرم و رمضان از حال و هوای دیگری برخوردار است.
زورخانه ورزشگاهی است که جنبه‌های معنوی و فرهنگی آن به تربیت جسمی غلبه دارد و در واقع می‌توان گفت که بعد از ورزش تبدیل به عبادتگاه می‌شود. این ویژگی از قدیم وجود داشته و کمرنگ نشده است. «داریوش شهبازی» با بیان این مطلب می‌گوید: «در زورخانه سادات در جایگاه والایی قرار دارند حتی اگر کم‌سن‌وسال باشند. برای ورود به داخل گود زورخانه معمولا پهلوانان و پیشکسوتان اولویت دارند اما اگر ساداتی در آنجا حضور داشته باشد ولو نوجوان، اول او باید داخل گود شود. ورزش کردن در زورخانه با نام و یاد خداست و ذکر اهل‌بیت(ع). بعد از ورزش کردن هم از پهلوان رخصت گرفته می‌شود. البته اگر سیدی در جمع باشد، او ارجح‌تر است.» او به سنت اجتماعی مؤثری در زورخانه اشاره می‌کند: «در زورخانه برای افرادی که مشکل مالی دارند مراسم گلریزان برگزار می‌شود؛ کاسبی که ورشکسته شده، مستأجری که جواب شده و در مجموع نیازمندان یک محله و حاضران، هر کس فراخور تمکن مالی خود وجهی را می‌دهد.»