دوره سلطنت شاه‌تهماسب، از این نظر اهمیت دارد که توجه ویژه‌ای به شریعت و مذهب و ساختارسازی و نهادینه کردن آن صورت گرفت.
به گزارش دیدشهر، شاه طهماسب اول فرزند شاه اسماعیل صفوی بود. او قدرت صفویه را تثبیت کرد و پایتخت ایران را از تبریز به قزوین انتقال داد.
او ۵۴ سال حکومت کرد و طولانی‌ترین دوره پادشاهی عصر صفوی را به خود اختصاص داد. در دوره او مذهب شیعه در ایران رسمی شد، در همین دوره بود که نهاد روحانیت تشکیل شد و محقق ثانی مهم‌ترین عالم شیعی این عصر به شمار می‌رفت.
اقدامات فرهنگی در دوره شاه طهماسب
دوره شاه طهماسب، پرآوازه ترین دوره صفوی بوده است. با وجود آنکه ایرانی‌‌‌ها اغلب شاه عباس را به عنوان شاه پرافتخار دوره این سلسله می‌‌‌شناسند، اما در دوره شاه طهماسب بود که برخی از مهم‌ترین اقدامات فرهنگی در ایران پایه‌‌‌گذاری شد. از جمله آنها می‌‌‌توان به شاهنامه طهماسبی یا شاهنامه شاه‌‌‌طهماسب اشاره کرد که البته شروع نگارش آن به دوره شاه اسماعیل برمی‌‌‌گردد.
براساس منابع «شاهنامه شاه‌‌‌طهماسب شامل ۲۵۸ برگه نگارگری از افسانه‌‌‌ها، اساطیر و داستان‌‌‌های شاهنامه است که با سامانه و منظومه حماسی و پهلوانی در یک هزار و ۲۰۰ صفحه و به دست برجسته‌‌‌ترین نقاشان و نگارگران و خوش‌‌‌نویسان روزگار صفوی در تبریز و به خط نستعلیق فراهم شده‌‌‌است. قیمت یک برگ نگارگری این اثر 8/ 13 میلیون دلار (سال ۲۰۱۹) است و در جمع 10متن هنری گران‌قیمت جهان قرار دارد.» اهمیت این دوره البته تنها به این اثر ختم نمی‌‌‌شود.
فرش ایرانی هم در این دوره رونقی قابل توجه یافت و فرش اردبیل که از زیباترین فرش‌‌‌های جهان است در همین دوره بافته شد. بر اساس منابع «قالی اردبیل یک جفت قالی ایرانی نفیس با شهرت جهانی است که در دوران پادشاهی شاه طهماسب صفوی برای آرامگاه جدش بافته شده‌‌‌بود. اکنون یکی از آنها در مالکیت موزه ویکتوریا و آلبرت لندن و دیگری در موزه هنر شهرستان لس‌‌‌آنجلس نگهداری می‌‌‌شود.»
در این مورد بخوانید: ماجرای فرش شیخ صفی الدین اردبیلی و انتقال آن به لندن
